`NA LINGUA `I FOCU
Transcript
`NA LINGUA `I FOCU
’NA LINGUA ’I FOCU... ’Na lingua ’i focu scinni dâ muntagna ntô scuru di ’na notti china ’i stiddi pari si rapi u celu e nesci sangu d’amuri di odiu di lamentu E scurri lentu ’stu focu e tuttu adduma e poi ’na vampa piglia ’n arbuliddu sû ’ntruscia si l’abbrazza si lu stringi si ’nturciunìa cu passioni a iddu ’nzina ca cadi ’nterra ’ngunucchiatu sulu e pi sempri d’idda ’nnammuratu ’Stu focu è vita ne ’sta muntagna ’i petra a teni sempri viva ca respira a scoti ’i tantu ’ntantu comu un dragu ca nesci a lingua russa e poi a rritira tirannusi ntâ vucca tuttu u mali ca ’ncontra nâ so strata e si l’ammucca M’incantu e mi spaventu ô stessu tempu di vidiri ’stu focu ca camina comu lama di spata ’sta muntagna la rapi ne lu scuru ne la notti senza patruni liberu di fari socchi vo iddu crisciri o muriri addurmintarsi pi poi ricuminciari jttannu tuttu all’aria ’nt on momentu Forsi è accussi l’amuri accussi ardenti ti spunta all’improvvisu ammenzu ô scuru ti bruscia l’arma u corpu u cori a menti nun ti duna arriposu va sicuru E poi t’appari a matina tutta bianca comu ’na zita ’mpupata pi la festa ne ddu celu azzurru comu u mari vistuta d’innuccenza ’nzina ê pedi cû ventu ca la sfiora e ca cci canta u suli ca la vasa ’nnammuratu e ddu gran focu unni s’ha ’mmucciatu vo vìdiri ca m’haiu sulu sunnatu MARI AZZURRUCELU Talìa comu t’incrispa l’ondi u ventu mari azzurru comu u celu ca ti guarda lucenti comu u suli ca quadìa mari stupendu di la terra mia Mari ca si sempri ’n movimentu pari un pettu ’i carusa ancora ’n sciuri quannu agitatu o ca t’annachi lentu si sempri beddu ne tuttu u to splenduri M’assettu ’n capu a rina e ti talìu comu facissi ’na zita cu so amuri aiu l’occhi a tia di autru nenti viu restu ’ncantata ccà pi uri e uri La to scuma di velu leggia e bianca comu un merlettu riccamatu a manu pari ca mi joca e nun si stanca d’accarizzarmi tutta pianu pianu Lu scrusciu di to ondi è ammaliaturi è cantu ca va e veni è serenata u re du mari canta lu so amuri pi la regina ca è a so ’nnammurata La to canzuna a canti sulu a chiddi ca veninu e t’ascutanu ’ncantati cu suli a luna o sutta un celu ’i stiddi annu li cori di lu mari ’nnammurati Aceddi ’i mari comu a nivi bianchi volanu vasci sfiorannuti cu l’ala ti vasanu cu pizzu dâ vuccuzza di quannu spingi a quannu u suli cala Mari azzurrucelu celu ’i mari t’intrusci e strusci all’infinitu lentu m’a ’mpiccicatu ccà lu to cantari t’incrispa l’ondi ddu filiddu ’i ventu FIMMINI Ma cu sunu i fimmini ’i ’sta terra su genti forti comu petra ’i focu arditi ne la vita e ne lu jocu ca nuddu e nenti mai li sotterra Sunu fimmini cu li puza tanti ca criscinu li figli ne l’amuri ca chiancinu e soffrunu ’i duluri ma a testa auta dinanzi a li briganti Nun stannu a testa vascia e occhi ’nterra comu si dici a tanti e tanti banni aspittannu ca ’n autru li difenni ma cu coraggiu si jettanu nâ guerra Sunu li fimmini di li piscaturi di chiddi ca pi misi notti e jornu si passanu la vita ammenzu ô mari e un sannu mai si ci sarà un ritornu Hannu u coraggiu a forza ca li reggi dda forza ca li fa sempri cchiù forti ca nun s’arrenni davanti ê peggiu sfreggi ca l’annivisci macari ca su morti Su chiddi ca si partevanu cu i figli ammenzu â notti ô scuru nâ timpesta pi vidiri nâ surfara socchi arresta d’un zitu un frati un patri i so famigli Ne li surfari sì ne ddi vudedda unni scacciati misi a panza sutta passavanu la vita amara asciutta nun canuscennu quantu a luci è bedda Chisti semu i fimmini ’i ’sta terra arditi beddi coraggiusi forti coscienti di la vita di la morti ca nenti e nuddu mai ni sotterrra Nun semu pupi ’i pezza cu li lazza né mancu sempri duci comu u meli ammusciati appinnuti a forti vrazza ma ogni tantu amari comu u feli Semu orgogliusi di la natura nostra n’aiutamu chî pedi e cu li mani nun n’interessa di quantu e socchi costa nui semu fimmini veri siciliani ’NA FISARMONICA SONA... ’Na fisarmonica sona a tarda notti ’n’antica musica noti assai struggenti ’n on belvederi tanti e tanti genti cu parla cu passìa cu si fa a corti Pocu cchiù ddà ’n allegru friscalettu ’na vuci canta ’na chitarra sona deci biddizzi ballanu a braccettu chî tammureddi ô sciancu e un fazzulettu cu altrettantu deci giuvaneddi cu l’occhi niuri e li facci beddi elegantuna vistuti di villutu cammisa bianca sciarpa russa ’nvita ’nnammurati tinennusi pî mani l’allegri tarantelli siciliani firrìanu comu roti li sottani all’argentinu scrusciu di cianciani Un giovane pitturi c’un cappeddu e ’na mantella jttata ’ncapu a spadda dipingi ’na facciuzza d’autri tempi câ vucca a cori e cu lu sguardu assenti Canta a la luna ’na duci melodìa ’na vuci ca pari nasciri dê sciuri di rosi e gersumini ca dda via la fannu china china di dd’oduri Stratuzzi stritti ca cci trasi a stentu lampiunedda addumati nê balcuna un ciuciuliari leggiu comu u ventu ca passa e stuzzichìa ogni persuna Tra mari e celu st’appisa ’sta terrazza fatta di virdi sciuri e ’ncantamentu ti nni ’nnammuri sâ vidi p’un momentu tâ vulissi stringiri ntê vrazza Profumu d’oleandri duciamaru notti d’estati fatta pi l’amuri sbiancanu i stiddi s’astutanu li luci s’addurmenta Taormina duci duci tracodda a luna ’ncumincia ad agghiurnari sonna Taormina bedda fra celu e mari SI TERRA D’OLEANDRI E GELSUMINU Si terra d’oleandri e gelsuminu di citronella valicu spicuzza rosi ginestri gigli rosmarinu di frisca nipitedda ’nta rastuzza La zagara d’aranci e dî limuna spanni lu sciauru dâ Chiana â Conca d’Oru t’intruscia tuttu d’estati cu dda luna ti fa cadiri ’n on sonnu di ristoru Di ’n capu a rama ti ridi lu granatu di nne paliddi li duci ficudinii a racina è oru ’nzuccaratu di mennuli ci nn’è arbuli chini I persichi cu i facci di villutu s’affacciano d’ammenzu i virdi fogli dunanu all’estate u benvenutu aspittannu ’na bedda ca li cogli Si terra ginirusa e ’mprofumata fusti fatta cu tutti li ricchizzi ti ficiru li manu di ’na fata lu suli ti fa luciri i biddizzi Lu mari azzurru e virdi di cristallu ti vasa jornu e notti comu un zitu lu celu chiaru o russu di corallu t’abbrazza e ti talìa d’ogni situ Di notti quannu tu si addurmintata a luna e i stiddi ti guardanu ’i luntanu pisci d’argentu ti fannu a serenata cu ’na chitarra l’unu e un marranzanu Ti cantanu li storî e li canzuni di li genti c’abitarru ccà cu tia si terra ranni ai un cori di liuni lu to splenduri m’afferra m’ammalìa Ai forti di muntagni la carina ca vanu di l’unu a l’autru capu ddà si respira aria frisca e fina u virdi a calma a paci d’ogni latu Ma ’n capu a tuttu si spinci a muntagnazza c’avi un purtusazzu d’unni fuma spissu s’arrabbia s’infuria s’arramazza spara botti ca parunu cannuna Ietta petri ’i focu dâ so vucca l’arrizzola pi tutti li so scianchi arbuli strati casi si l’ammucca nun resta nenti di so cchi avi davanti Ne so vallati prospera la vigna ca duna un vinu russu comu u sangu l’arbulu d’olivu puru alligna vidi chi nesci fori di ddu fangu Sunu oru i campagni di l’internu quannu ngrana u furmentu a metà giugnu ti dunanu a mangiari stati e mmernu chiddu ca meti era chiusu ’n on pugnu Mari di spichi c’adasciu annaca u ventu russu di papaveri e autri sciuri si comu u meli si fatta pi l’amuri si china di biddizzi a centu a centu Ti vogliu beni terra meravigliusa mi piaci sempri cu lu scuru o u lusciu tu si a cchiù megghiu terra ca canusciu Sicilia bedda Sicilia favulusa CARUSI DI FAVELAS Hannu astutatu i stiddi di lu celu hannu chiantatu chiova ’ncapu a luna e scurri sangu di dda facci bedda arriva ’ncapu a terra e tingi u mari Supra i muntagni bianchi ’i nivi eterna culano lavini russu focu e u sciumi ca scurreva prima chiaru pari di vinu e havi un cantu amaru Li sciuri s’hannu chiusu a bucciuleddu s’hannu ammucciatu a testa ammenzu ê fogli nun sata ammenzu l’arbuli ’n aceddu né canta cchiù è troppu chinu ’i dogli U suli ca luceva ’ncapu u munnu s’ha misu avanti l’occhi un nivuluni pi nun vidiri tutti li pirsuni senza vrigogna ca toccanu lu funnu Ma unni sunu l’occhi pi taliàri socchi fannu pi fami i ’nnuccinteddi su sulu picciriddi ’i setti ottanni jttati ammenzu ê strati ne l’affanni Si vinnunu lu corpu pi campari p’aviri quarchi sordu pi mangiari ’n amaru surrisu ’nte vuccuzzi spirduti ne lu nenti su l’ucchiuzzi Pi fami e pi svintura ’sti ’nnuccenti si trovanu ’n on munnu senza nenti travaglianu a frotta nê pitrari a notti u jornu chistu è u so jucari p’un pezzu ’i pani sudatu e malidittu senza fermarsi mai senza abbentu cû curiceddu ca scatta pû spaventu ca lu patruni nun li vo pagari Pigliàti a fucilati e stisi ’nterra ddà sutta u celu mancu adduvicati né amati né pinsati né circati gioi ’nnuccenti sulu svinturati Fami e morti nell’occhi ’i ’sti carusi ca parunu crisciuti fatti ranni ca campanu di stenti di malanni pi iddi u munnu havi i porti chiusi ’Stu munnu ca si senti ultrapotenti ’sti genti troppu ricchi troppu sazi nun sentinu di l’umili i lamenti stringiunu l’occhi dinanzi a li disgrazi E u celu i stiddi a luna u suli chianci chiancinu sangu di disperazioni e vannu tutti ’nsemi ’mprucissioni a li potenti ca lu munnu cangi MISTERU Misteru di ’na notti chin’ e stiddi di ’na luna appisa ’n celu ca mi guarda di ’stu mantu d’argentu ch’è lu mari c’addumanu ccà e ddà lenti lampari Misteru di ’sta rina ’nte me manu ca scurri adasciu leggia comu u ventu fina e bianca comu ’na pruviglia sciddica ’n terra e ’n ’onda sa ripiglia Misteru di ’na musica ’ncantata d’un viulinu ca sona pianu pianu di ’na vuci ca sentu dda luntanu d’un curuzzu ca batti dintra un pettu ca un vidi l’ura di vidiri turnari l’amuri so pi irlu ad abbrazzari Misteru du profumu di ’na viola ca rapi l’occhi beddi la matina felici ’i ’na farfalla c’accarizza di ’na carusa ca passa e la talìa di lu suli ch’è ’n celu e la quadìa Misteru è tuttu chiddu ca m’attorna u jornu a notti i sciuri a vita a morti i chianti ’i gioia ’affanni li tristizzi nun su di ’stu misteru ca dui stizzi