`NA LINGUA `I FOCU

Transcript

`NA LINGUA `I FOCU
’NA LINGUA ’I FOCU...
’Na lingua ’i focu scinni dâ muntagna
ntô scuru di ’na notti china ’i stiddi
pari si rapi u celu e nesci sangu
d’amuri di odiu di lamentu
E scurri lentu ’stu focu e tuttu adduma
e poi ’na vampa piglia ’n arbuliddu
sû ’ntruscia si l’abbrazza si lu stringi
si ’nturciunìa cu passioni a iddu
’nzina ca cadi ’nterra ’ngunucchiatu
sulu e pi sempri d’idda ’nnammuratu
’Stu focu è vita ne ’sta muntagna ’i petra
a teni sempri viva ca respira
a scoti ’i tantu ’ntantu comu un dragu
ca nesci a lingua russa e poi a rritira
tirannusi ntâ vucca tuttu u mali
ca ’ncontra nâ so strata e si l’ammucca
M’incantu e mi spaventu ô stessu tempu
di vidiri ’stu focu ca camina
comu lama di spata ’sta muntagna
la rapi ne lu scuru ne la notti
senza patruni liberu di fari
socchi vo iddu crisciri o muriri
addurmintarsi pi poi ricuminciari
jttannu tuttu all’aria ’nt on momentu
Forsi è accussi l’amuri accussi ardenti
ti spunta all’improvvisu ammenzu ô scuru
ti bruscia l’arma u corpu u cori a menti
nun ti duna arriposu va sicuru
E poi t’appari a matina tutta bianca
comu ’na zita ’mpupata pi la festa
ne ddu celu azzurru comu u mari
vistuta d’innuccenza ’nzina ê pedi
cû ventu ca la sfiora e ca cci canta
u suli ca la vasa ’nnammuratu
e ddu gran focu unni s’ha ’mmucciatu
vo vìdiri ca m’haiu sulu sunnatu
MARI AZZURRUCELU
Talìa comu t’incrispa l’ondi u ventu
mari azzurru comu u celu ca ti guarda
lucenti comu u suli ca quadìa
mari stupendu di la terra mia
Mari ca si sempri ’n movimentu
pari un pettu ’i carusa ancora ’n sciuri
quannu agitatu o ca t’annachi lentu
si sempri beddu ne tuttu u to splenduri
M’assettu ’n capu a rina e ti talìu
comu facissi ’na zita cu so amuri
aiu l’occhi a tia di autru nenti viu
restu ’ncantata ccà pi uri e uri
La to scuma di velu leggia e bianca
comu un merlettu riccamatu a manu
pari ca mi joca e nun si stanca
d’accarizzarmi tutta pianu pianu
Lu scrusciu di to ondi è ammaliaturi
è cantu ca va e veni è serenata
u re du mari canta lu so amuri
pi la regina ca è a so ’nnammurata
La to canzuna a canti sulu a chiddi
ca veninu e t’ascutanu ’ncantati
cu suli a luna o sutta un celu ’i stiddi
annu li cori di lu mari ’nnammurati
Aceddi ’i mari comu a nivi bianchi
volanu vasci sfiorannuti cu l’ala
ti vasanu cu pizzu dâ vuccuzza
di quannu spingi a quannu u suli cala
Mari azzurrucelu celu ’i mari
t’intrusci e strusci all’infinitu lentu
m’a ’mpiccicatu ccà lu to cantari
t’incrispa l’ondi ddu filiddu ’i ventu
FIMMINI
Ma cu sunu i fimmini ’i ’sta terra
su genti forti comu petra ’i focu
arditi ne la vita e ne lu jocu
ca nuddu e nenti mai li sotterra
Sunu fimmini cu li puza tanti
ca criscinu li figli ne l’amuri
ca chiancinu e soffrunu ’i duluri
ma a testa auta dinanzi a li briganti
Nun stannu a testa vascia e occhi ’nterra
comu si dici a tanti e tanti banni
aspittannu ca ’n autru li difenni
ma cu coraggiu si jettanu nâ guerra
Sunu li fimmini di li piscaturi
di chiddi ca pi misi notti e jornu
si passanu la vita ammenzu ô mari
e un sannu mai si ci sarà un ritornu
Hannu u coraggiu a forza ca li reggi
dda forza ca li fa sempri cchiù forti
ca nun s’arrenni davanti ê peggiu sfreggi
ca l’annivisci macari ca su morti
Su chiddi ca si partevanu cu i figli
ammenzu â notti ô scuru nâ timpesta
pi vidiri nâ surfara socchi arresta
d’un zitu un frati un patri i so famigli
Ne li surfari sì ne ddi vudedda
unni scacciati misi a panza sutta
passavanu la vita amara asciutta
nun canuscennu quantu a luci è bedda
Chisti semu i fimmini ’i ’sta terra
arditi beddi coraggiusi forti
coscienti di la vita di la morti
ca nenti e nuddu mai ni sotterrra
Nun semu pupi ’i pezza cu li lazza
né mancu sempri duci comu u meli
ammusciati appinnuti a forti vrazza
ma ogni tantu amari comu u feli
Semu orgogliusi di la natura nostra
n’aiutamu chî pedi e cu li mani
nun n’interessa di quantu e socchi costa
nui semu fimmini veri siciliani
’NA FISARMONICA SONA...
’Na fisarmonica sona a tarda notti
’n’antica musica noti assai struggenti
’n on belvederi tanti e tanti genti
cu parla cu passìa cu si fa a corti
Pocu cchiù ddà ’n allegru friscalettu
’na vuci canta ’na chitarra sona
deci biddizzi ballanu a braccettu
chî tammureddi ô sciancu e un fazzulettu
cu altrettantu deci giuvaneddi
cu l’occhi niuri e li facci beddi
elegantuna vistuti di villutu
cammisa bianca sciarpa russa ’nvita
’nnammurati tinennusi pî mani
l’allegri tarantelli siciliani
firrìanu comu roti li sottani
all’argentinu scrusciu di cianciani
Un giovane pitturi c’un cappeddu
e ’na mantella jttata ’ncapu a spadda
dipingi ’na facciuzza d’autri tempi
câ vucca a cori e cu lu sguardu assenti
Canta a la luna ’na duci melodìa
’na vuci ca pari nasciri dê sciuri
di rosi e gersumini ca dda via
la fannu china china di dd’oduri
Stratuzzi stritti ca cci trasi a stentu
lampiunedda addumati nê balcuna
un ciuciuliari leggiu comu u ventu
ca passa e stuzzichìa ogni persuna
Tra mari e celu st’appisa ’sta terrazza
fatta di virdi sciuri e ’ncantamentu
ti nni ’nnammuri sâ vidi p’un momentu
tâ vulissi stringiri ntê vrazza
Profumu d’oleandri duciamaru
notti d’estati fatta pi l’amuri
sbiancanu i stiddi s’astutanu li luci
s’addurmenta Taormina duci duci
tracodda a luna ’ncumincia ad agghiurnari
sonna Taormina bedda fra celu e mari
SI TERRA D’OLEANDRI E GELSUMINU
Si terra d’oleandri e gelsuminu
di citronella valicu spicuzza
rosi ginestri gigli rosmarinu
di frisca nipitedda ’nta rastuzza
La zagara d’aranci e dî limuna
spanni lu sciauru dâ Chiana â Conca d’Oru
t’intruscia tuttu d’estati cu dda luna
ti fa cadiri ’n on sonnu di ristoru
Di ’n capu a rama ti ridi lu granatu
di nne paliddi li duci ficudinii
a racina è oru ’nzuccaratu
di mennuli ci nn’è arbuli chini
I persichi cu i facci di villutu
s’affacciano d’ammenzu i virdi fogli
dunanu all’estate u benvenutu
aspittannu ’na bedda ca li cogli
Si terra ginirusa e ’mprofumata
fusti fatta cu tutti li ricchizzi
ti ficiru li manu di ’na fata
lu suli ti fa luciri i biddizzi
Lu mari azzurru e virdi di cristallu
ti vasa jornu e notti comu un zitu
lu celu chiaru o russu di corallu
t’abbrazza e ti talìa d’ogni situ
Di notti quannu tu si addurmintata
a luna e i stiddi ti guardanu ’i luntanu
pisci d’argentu ti fannu a serenata
cu ’na chitarra l’unu e un marranzanu
Ti cantanu li storî e li canzuni
di li genti c’abitarru ccà cu tia
si terra ranni ai un cori di liuni
lu to splenduri m’afferra m’ammalìa
Ai forti di muntagni la carina
ca vanu di l’unu a l’autru capu
ddà si respira aria frisca e fina
u virdi a calma a paci d’ogni latu
Ma ’n capu a tuttu si spinci a muntagnazza
c’avi un purtusazzu d’unni fuma
spissu s’arrabbia s’infuria s’arramazza
spara botti ca parunu cannuna
Ietta petri ’i focu dâ so vucca
l’arrizzola pi tutti li so scianchi
arbuli strati casi si l’ammucca
nun resta nenti di so cchi avi davanti
Ne so vallati prospera la vigna
ca duna un vinu russu comu u sangu
l’arbulu d’olivu puru alligna
vidi chi nesci fori di ddu fangu
Sunu oru i campagni di l’internu
quannu ngrana u furmentu a metà giugnu
ti dunanu a mangiari stati e mmernu
chiddu ca meti era chiusu ’n on pugnu
Mari di spichi c’adasciu annaca u ventu
russu di papaveri e autri sciuri
si comu u meli si fatta pi l’amuri
si china di biddizzi a centu a centu
Ti vogliu beni terra meravigliusa
mi piaci sempri cu lu scuru o u lusciu
tu si a cchiù megghiu terra ca canusciu
Sicilia bedda Sicilia favulusa
CARUSI DI FAVELAS
Hannu astutatu i stiddi di lu celu
hannu chiantatu chiova ’ncapu a luna
e scurri sangu di dda facci bedda
arriva ’ncapu a terra e tingi u mari
Supra i muntagni bianchi ’i nivi eterna
culano lavini russu focu
e u sciumi ca scurreva prima chiaru
pari di vinu e havi un cantu amaru
Li sciuri s’hannu chiusu a bucciuleddu
s’hannu ammucciatu a testa ammenzu ê fogli
nun sata ammenzu l’arbuli ’n aceddu
né canta cchiù è troppu chinu ’i dogli
U suli ca luceva ’ncapu u munnu
s’ha misu avanti l’occhi un nivuluni
pi nun vidiri tutti li pirsuni
senza vrigogna ca toccanu lu funnu
Ma unni sunu l’occhi pi taliàri
socchi fannu pi fami i ’nnuccinteddi
su sulu picciriddi ’i setti ottanni
jttati ammenzu ê strati ne l’affanni
Si vinnunu lu corpu pi campari
p’aviri quarchi sordu pi mangiari
’n amaru surrisu ’nte vuccuzzi
spirduti ne lu nenti su l’ucchiuzzi
Pi fami e pi svintura ’sti ’nnuccenti
si trovanu ’n on munnu senza nenti
travaglianu a frotta nê pitrari
a notti u jornu chistu è u so jucari
p’un pezzu ’i pani sudatu e malidittu
senza fermarsi mai senza abbentu
cû curiceddu ca scatta pû spaventu
ca lu patruni nun li vo pagari
Pigliàti a fucilati e stisi ’nterra
ddà sutta u celu mancu adduvicati
né amati né pinsati né circati
gioi ’nnuccenti sulu svinturati
Fami e morti nell’occhi ’i ’sti carusi
ca parunu crisciuti fatti ranni
ca campanu di stenti di malanni
pi iddi u munnu havi i porti chiusi
’Stu munnu ca si senti ultrapotenti
’sti genti troppu ricchi troppu sazi
nun sentinu di l’umili i lamenti
stringiunu l’occhi dinanzi a li disgrazi
E u celu i stiddi a luna u suli chianci
chiancinu sangu di disperazioni
e vannu tutti ’nsemi ’mprucissioni
a li potenti ca lu munnu cangi
MISTERU
Misteru di ’na notti
chin’ e stiddi
di ’na luna
appisa ’n celu
ca mi guarda
di ’stu mantu d’argentu
ch’è lu mari
c’addumanu ccà e ddà
lenti lampari
Misteru di ’sta rina
’nte me manu
ca scurri adasciu
leggia comu u ventu
fina e bianca
comu ’na pruviglia
sciddica ’n terra
e ’n ’onda sa ripiglia
Misteru di ’na musica
’ncantata
d’un viulinu ca sona
pianu pianu
di ’na vuci ca sentu
dda luntanu
d’un curuzzu ca batti
dintra un pettu
ca un vidi l’ura
di vidiri turnari
l’amuri so
pi irlu ad abbrazzari
Misteru du profumu
di ’na viola
ca rapi l’occhi beddi
la matina
felici ’i ’na farfalla
c’accarizza
di ’na carusa
ca passa e la talìa
di lu suli ch’è ’n celu
e la quadìa
Misteru è tuttu chiddu
ca m’attorna
u jornu a notti i sciuri
a vita a morti
i chianti ’i gioia
’affanni li tristizzi
nun su di ’stu misteru
ca dui stizzi